Pasożyty w organizmie człowieka: skutki zakażenia, drogi przenoszenia, rodzaje robaków pasożytniczych

Historia helmintologii sięga tysięcy lat wstecz.

Pierwsze dokumenty opisujące pasożyty w organizmie człowieka, zaliczane według współczesnej klasyfikacji do glisty, pochodzą z VI wieku p.n.e.

Termin „robaki”, który jest dziś wszechobecny, został wprowadzony przez Hipokratesa.

Od tego czasu gromadzi się coraz więcej informacji na temat pasożytów.

Obecnie istnieje ponad 100 tysięcy gatunków.

Cała ta różnorodność robaków jest klasyfikowana jako niższe robaki typu scolecida (łac. Scolecida).

Dzielą się na cztery klasy:

• płazińce to klasa tasiemców (tasiemców) i przywr (przywry);
• glisty, które obejmują jedną szeroką klasę nicieni;
• robaki kolczaste;
• pierścienice.

W organizmie człowieka pasożytują robaki dwóch pierwszych typów (w sumie ponad 250 gatunków). Robaki spędzają główne etapy swojego cyklu życiowego w ciele ludzi lub zwierząt, które nazywane są żywicielami.

Wszystkie pasożyty dzielą się na dwie duże grupy:

• geohelminty, ich rozwój rozpoczyna się w środowisku zewnętrznym, a kończy w tkankach „gospodarza”;
• biohelminty, ich aktywność życiowa występuje tylko w organizmach żywych, a podczas procesu rozwoju takie robaki mogą zmienić kilku „żywicieli”.

Istnieje również grupa tzw. robaków zakaźnych. Pasożyty te w organizmie człowieka mogą być przenoszone poprzez bliski kontakt z zakażoną osobą; ten typ obejmuje owsiki i tasiemce karłowate.

Najczęstsze inwazje nicieni robaków to:

• glistnica wywołana przez glistę ludzką;
• toksokaroza, która występuje, gdy glisty dostają się do jelit zwierząt;
• trichocefaloza rozwija się w wyniku inwazji włosogłówki;
• enterobioza wywołana przez owsiki;
• tęgoryjce, ich pojawienie się jest spowodowane pasożytnictwem tęgoryjca i nekatora;
• węgorzydoza, jej przyczyną jest trądzik jelitowy;
• trichostrongylidoza wywołana przez pasożyty o tej samej nazwie;
• włośnica wywołana przez jeden z czterech typów włosienia;
• filarioza, ich przyczyną są filarie, zwane także nitkami.

Wśród cestodiaz wyróżnia się następujące choroby:

• difylobotrioza, czynnik sprawczy - szeroki tasiemiec;
• teniarinhoz wywołany przez tasiemca bydlęcego;
• tasiemiec lub wągrzyca wywołana przez tasiemca wieprzowego;
• hymenolepidoza, czynnik sprawczy - tasiemiec karłowaty;
• dipilidioza wywołana pasożytnictwem tasiemca psiego;
• bąblowica, przyczyną choroby jest echinococcus lub tasiemiec echinokokowy;
• alweokokoza, czynnik sprawczy - alveococcus.

Spośród przywr często diagnozuje się następujące robaki:

• fascioliaza, czynnik sprawczy - Fasciola vulgaris;
• opisthorchiasis, którego przyczyną jest pasożytnictwo przywry kociej;
• klonorchoza wywołana przez przywrę chińską;
• metagonimoza, czynnik sprawczy - metagonimus;
• schistosomatoza (moczowo-moczowa, jelitowa, japońska), wywołana przez pasożyty o tej samej nazwie.

Osobną grupę stanowią tzw. choroby pierwotniakowe wywołane obecnością pierwotniaków jednokomórkowych: ameby, plazmodium malarii, trypanosomy, lamblia, toksoplazma, rzęsistki.

Przeciętny człowiek nie ma pojęcia, z iloma pasożytami ma do czynienia każdego dnia. Mikroorganizmy te są obecne wszędzie: w glebie, piaskownicach, balustradach, zwykłych przedmiotach gospodarstwa domowego, zabawkach, ręcznikach w basenach, łaźniach i saunach, stawach, na sierści, łapach i ślinie zwierząt domowych. Jednak nie zawsze następuje przemiana larw i jaj w osobniki dojrzałe płciowo. W zdecydowanej większości przypadków w organizmie zdrowego człowieka pasożyty obumierają i są eliminowane z jelit.

Jednak w tkankach dzieci, osób z obniżoną odpornością, chorobami przewodu pokarmowego i układu hormonalnego dochodzi do dalszej transformacji larw robaków w dorosłe samce i samice.

Ich aktywności życiowej towarzyszą:

• zaburzenia metaboliczne;
• niedobór witamin;
• niedobór minerałów i białek;
• powstawanie reakcji alergicznej, która jest obarczona rozwojem procesów autoimmunologicznych;
• negatywny wpływ toksycznych produktów przemiany materii robaków.

Ponadto prawie wszystkie pasożyty uszkadzają mechanicznie różne tkanki na wszystkich etapach swojego cyklu życiowego. Larwy wielu robaków (strongyloides, schistosomy i inne) podczas ich wprowadzania do organizmu naruszają integralność skóry i błon śluzowych. Tasiemiec karłowaty powoduje zmianę struktury nabłonka jelita cienkiego aż do jego najgłębszych warstw. W przypadku bąblowicy i alweokokozy, gdy larwy rosną, dochodzi do mechanicznego ucisku otaczających tkanek, zwykle wątroby, co prowadzi do żółtaczki.

Przewód żołądkowo-jelitowy jest aktywnie myty krwią. Przez jego ściany robaki dostają się do głównych naczyń krwionośnych, a stamtąd do prawie każdego narządu. Lokalizacja głównego ogniska rozwoju pasożytów determinuje wiodące objawy choroby. Wnikanie robaków w taki czy inny sposób wpływa na funkcjonowanie wszystkich narządów i układów: odpornościowego, nerwowego, krążeniowego, trawiennego.

Nasilenie zmiany i objawy kliniczne, sposób leczenia zależy od rodzaju pasożyta. Stosunkowo „nieszkodliwe” owsiki i glisty w większości przypadków powodują zaburzenia przewodu pokarmowego. A wejście do organizmu pierwotniaków (na przykład ameby) może powodować zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, patologie osierdzia i śmierć. Pasożyty osiedlają się w skórze, narządach wzroku, mózgu i tkance mięśniowej.

Aby usunąć niektóre robaki, możesz zastosować środki ludowe (pestki dyni, lewatywy oczyszczające z czosnkiem i sodą, napary z glistnika, korzenia imbiru, wrotyczu pospolitego i innych roślin leczniczych). Jednak w przypadku ciężkich i masowych inwazji nie można stosować ziół, kropli homeopatycznych ani suplementów ziołowych. Aby zniszczyć robaki, konieczna jest długoterminowa terapia lekowa i pomoc w przywróceniu podstawowych funkcji przewodu pokarmowego.

Rozwojowi robaczycy można zapobiec jedynie poprzez przestrzeganie pewnych środków zapobiegawczych.

Aby jednak zapobiec infekcji, należy poznać główne sposoby pojawiania się pasożytów w organizmie człowieka:

• Doustnie przez ręce, nieumytą żywność, wełnę, pióra zwierząt domowych i ptaków, na których obecne są jaja i larwy pasożytów wraz z cząstkami gleby. W ten sposób możesz zarazić się glistnicą, enterobiozą i lambliozą.
• Ksenotroficzny po spożyciu jako pokarm składający się z nieprzetworzonego termicznie mięsa, mleka, ryb i owoców morza. Ta droga przenoszenia jest typowa dla włośnicy i taeniozy.
• Kontaktując się na przykład przez pory skóry, schistosomy dostają się do organizmu (żyją w gorącym klimacie).
• Przenoszony przez krew przez ukąszenia owadów (na przykład filariozę).
• W ten sposób toksoplazmoza przenosi się przez łożysko z matki na płód.

Biorąc pod uwagę realia współczesnej medycyny domowej, wizytę u lekarza starają się odkładać na ostatnią chwilę, zwłaszcza że leki na robaczycę można kupić bez recepty w każdej aptece. Ale nie wszystko jest tak proste, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Środki do zwalczania pasożytów nie są takie same w działaniu terapeutycznym; ponadto różne rodzaje robaków „wymagają” indywidualnego doboru dawki i czasu trwania leczenia.

Dlatego jeśli podejrzewasz, że w organizmie człowieka znajdują się pasożyty, należy zgłosić się do specjalisty. Algorytm jego działań jest następujący:

• badanie pacjenta i zbieranie wywiadu (na przykład niedawny powrót z egzotycznych krajów wymaga specjalnych badań w celu identyfikacji szkodnika);
• wyznaczenie ogólnego badania krwi, kału, coprogramu;
• badanie krwi na obecność specyficznych przeciwciał, analiza ta dokładnie określi czynnik sprawczy choroby;
• ocena stanu narządów wewnętrznych, obecność ropni, wrzodów i obszarów martwiczych wywołanych przez pasożyty;
• identyfikacja ewentualnych chorób współistniejących, które mogą stanowić przeciwwskazania do przepisywania określonych leków.

To jest ważne!

Samoleczenie inwazji robaków jest przeciwwskazane w czasie ciąży i laktacji.

Objawy pasożytów w organizmie w zależności od miejsca lokalizacji

Uszkodzeniu tkanek przez robaki towarzyszą liczne punktowe krwotoki. Powoduje to anemię, osłabienie, zmęczenie i zmniejszoną wydajność. Na skutek zakłócenia procesów metabolicznych oraz wchłaniania witamin i minerałów pogarsza się stan skóry, paznokci i włosów. Osoba szybko traci na wadze i cierpi na częste choroby wirusowe i zakaźne.

Ponadto aktywność życiowa większości patogennych mikroorganizmów zachodzi wraz z uwalnianiem toksyn. Układ odpornościowy odpowiednio reaguje na ich pojawienie się, więc jeśli w organizmie człowieka znajdą się pasożyty, z pewnością wystąpią objawy reakcji alergicznej. Rozwijają się także kliniczne objawy ogólnego zatrucia, które objawiają się złym samopoczuciem, drażliwością, bezsennością, zaburzeniami nerwowymi i pogorszeniem samopoczucia.

Rozwój inwazji pasożytów w tkankach ludzkiego serca następuje na tle poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu mięśnia sercowego.

Pacjenci skarżą się na:

• duszność;
• zmiana częstości akcji serca;
• uczucie braku powietrza;
• uczucie dyskomfortu i ciężkości w klatce piersiowej.

Dodatek procesu zapalnego może powodować zapalenie osierdzia lub zapalenie mięśnia sercowego. Chorobie tym towarzyszy podwyższona temperatura ciała i silny ból w okolicy serca.

Robacze naskórkowe występują stosunkowo rzadko. Z reguły rozwijają się na tle uszkodzenia jelit i innych narządów wewnętrznych.

Objawy pasożytów w organizmie, gdy niektóre robaki atakują skórę, mogą wyglądać następująco:

• owrzodzenia w miejscach kontaktu z kałem;
• pojawienie się swędzącej wysypki;
• obrzęk i zaczerwienienie, czasami podczas migracji robaków;
• powstawanie obrzęków przypominających wyglądem wen;
• pojawienie się ropnego trądziku.

Objawy dostania się pasożytów do oka zależą od kilku czynników. Jeśli robak „żyje” pod skórą powieki, jego ruchy można wyczuć, a nawet zobaczyć. Jednakże, gdy robaki wnikają głębiej w układ nerwu wzrokowego, istnieje ryzyko zeza, znacznego upośledzenia wzroku i ograniczonej widoczności. Bez odpowiedniego leczenia rozwój robaczycy w oku może skutkować nieodwracalną ślepotą.

Przewód pokarmowy jest siedliskiem zdecydowanej większości robaków. Dlatego też, jeśli w organizmie człowieka pojawią się pasożyty, objawy pojawiają się przede wszystkim ze strony układu pokarmowego.

Pacjent najczęściej skarży się na:

• ból o różnym nasileniu i dyskomfort w okolicy brzucha;
• biegunka, którą można zastąpić zaparciem, jest to szczególnie typowe w początkowych stadiach infekcji;
• domieszka śluzu i krwi w stolcu;
• występowanie bolesnych skurczów jednocześnie z potrzebą wypróżnienia;
• zmniejszony lub brak apetytu;
• wzdęcia, wzdęcia.

W wyniku zakłócenia pracy gruczołów trawiennych osoba stale odczuwa ciężkość w żołądku. W niektórych przypadkach kula glisty może powodować niedrożność jelit.

Przenikaniu robaków do układu krwiotwórczego towarzyszą zaburzenia w całym organizmie. Co więcej, taka inwazja czasami nie objawia się w postaci objawów zewnętrznych. Jednak w wyniku niszczenia czerwonych krwinek i innych powstałych pierwiastków pojawiają się częste bóle i zawroty głowy, senność, pomimo przestrzegania codziennej rutyny, ciągłego osłabienia i nietolerancji aktywności fizycznej.

Również objawom pasożytów w organizmie w układzie krążenia towarzyszą powiększone węzły chłonne i zaostrzenie chorób przewlekłych. Rozmiar wątroby i śledziony zmienia się w górę, a temperatura ciała często wzrasta.

Lekarze podkreślają, że wykrycie obcego „stworzenia” w organizmie nie powinno być powodem do paniki. Nowoczesne leki pozwalają szybko i bez skutków ubocznych oczyścić wszystkie narządy robaków i całkowicie przywrócić ich funkcjonowanie.

Pasożyty ludzkie: metody leczenia i zapobiegania

Stosunkowo niedawno niektóre prywatne kliniki ogłosiły, że stworzono nową bezpieczną metodę zwalczania robaków - terapię biorezonansową. Zasada tego leczenia opiera się na prawach fizyki. Zgodnie z teorią twórców tej metody, każda komórka naszego ciała nie jest nieruchoma w jednym miejscu, ale znajduje się w stanie ciągłej wibracji, emitując fale elektromagnetyczne. Ich długość jest indywidualna dla każdego narządu wewnętrznego.

Pasożyty ludzkie nie są wyjątkiem, ale rezonans ich ruchów jest inny niż w tkankach naszego ciała. Podczas sesji terapii biorezonansowej w pewne biologicznie aktywne punkty przykładane są metalowe elektrody. Wysyłają fale o określonej długości, które nie wpływają na funkcjonowanie własnych komórek człowieka, lecz niszczą ciała pasożytów.

Zaletami terapii biorezonansowej są bezpieczeństwo i bezbolesność. Jednak skuteczność kliniczna tej metody leczenia nie została udowodniona, a sprzęt zabiegowy nie posiada odpowiednich certyfikatów. Ale narażenie na fale elektromagnetyczne nie spowoduje żadnej szkody i nie spowoduje powikłań.

W rzeczywistości nie ma zbyt wielu leków stosowanych w celu pozbycia się robaków i pierwotniaków. Dawkowanie leków, schemat i czas ich stosowania dobiera lekarz w zależności od wieku pacjenta, ciężkości inwazji i obecności współistniejących patologii.

W przypadku stosunkowo łagodnych inwazji robaków zaleca się stosowanie receptur medycyny tradycyjnej. Produkty te można łatwo przygotować w domu, a składniki można kupić w każdej aptece.

Aby wydalić robaki z jelit, uzdrowiciele zalecają:

• Spożywaj jak najwięcej cebuli, czosnku, imbiru i granatu.
• Kupuj zwykłe goździki, których używa się w kuchni. Mieli się go w młynku do kawy i pobiera według następującego schematu: pierwszego dnia 0,5 g, drugiego - 1 g, a od trzeciego do dziewiątego - 1,5 g rano na czczo.
• Łyżkę rozdrobnionych i suszonych korzeni pokrzywy zalać szklanką wrzącej wody i gotować na wolnym ogniu w łaźni wodnej przez 15 minut. Pozostaw do całkowitego ostygnięcia i weź 3 łyżki. l. trzy razy dziennie przed posiłkami.
• Wymieszaj sok z aloesu i cebuli w równych proporcjach, dodaj miód i zażywaj łyżkę stołową 3 razy dziennie przez kilka tygodni.
• Wymieszaj 10 łyżek. l. nasiona lnu i 1 łyżka. l. goździki, zmielić i pobrać w ilości 2,5 g proszku na 1 kg masy ciała.
• Wymieszaj starty miąższ kokosowy i mleko kokosowe. Użyj tej mieszaniny 1 łyżeczka. trzy razy dziennie na pusty żołądek.

Niemal jedyną metodą zapobiegania pojawianiu się pasożytów człowieka w jelitach i innych tkankach jest ścisłe przestrzeganie zasad higieny, znanych każdemu od najmłodszych lat. To mycie rąk przed jedzeniem, po wizycie w toalecie i powrocie ze spaceru. Niezbędna jest także staranna obróbka termiczna wody pitnej, mleka, mięsa, ryb oraz oczyszczanie świeżych warzyw i owoców z zanieczyszczeń.

Jednak ludzkie pasożyty pojawiają się na każdym kroku, więc uniknięcie ich spotkania jest prawie niemożliwe. Aby zapobiec poważnym powikłaniom inwazji, konieczne jest wzmocnienie obrony immunologicznej i monitorowanie stanu przewodu pokarmowego. Kiedy pojawią się pierwsze objawy robaczycy, należy skonsultować się z lekarzem, wykonać przepisane badania i ukończyć pełny cykl leczenia z obowiązkowym monitorowaniem jego skuteczności.